Σε ανάμνηση των περασμένων ευτυχισμένων στιγμών, σας έχω μια πρόταση για το Πασχαλινό τραπέζι, εντυπωσιακή μα εύκολη και γίνεται πολύ γρήγορα. Θυμάστε το Εκμεκ Παγωτό που φτιάξαμε το περασμένο καλοκαίρι μέσα σε φωλιές απο κανταΐφι? Ήρθε η ώρα να κάνουμε αυτές τις φωλιές όμορφα σπανακοταρτάκια...
Υλικά (Για 6 ταρτάκια)
250 γρ κανταΐφι ξεπαγωμένο σύμφωνα με τις οδηγίες της συσκευασίας
1 κουταλάκι του γλυκού ρίγανη
1/2 κούπα ελαιόλαδο
Για την γέμιση
3 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο
1 πράσο το λευκό και τρυφερό πράσινο μέρος ψιλοκομμένο
4 φρέσκα κρεμμυδάκια ψιλοκομμένα
300 γρ σπανάκι πλυμένο και ψιλοκομμένο
1/2 κούπα άνηθο ψιλοκομμένο
2 αυγά
300 γρ φέτα θρυμματισμένη
6 ντοματάκια κομμένα στα δυο για το στόλισμα.
Διαδικασία
Τοποθετούμε ένα βαθύ τηγάνι σε μέτρια φωτιά, προσθέτουμε το ελαιόλαδο και σοτάρουμε το πράσο με τα κρεμμυδάκια να μαλακώσουν. Μόλις μαλακώσουν, προσθέτουμε το σπανάκι και ανακατεύουμε να μαραθεί. Αλατοπιπερώνουμε και πασπαλίζουμε με τον άνηθο. Αφαιρούμε το τηγάνι από την φωτιά.
Προθερμαίνουμε τον φούρνο μας στους 180 βαθμούς.
Απλώνουμε και "ξεμαλλιάζουμε" το κανταΐφι σε ένα ταψί, πασπαλίζουμε με την ρίγανη και ραντίζουμε με το λάδι. Ανακατεύουμε με τα χέρια μας να πάει παντού το λάδι.
Επιστρέφουμε στην γέμιση και προσθέτουμε το τυρί και τα αυγά. Ανακατεύουμε καλά.
Λαδώνουμε ή βουτυρώνουμε καλά 6 πυρίμαχα μπολάκια και παίρνουμε ποσότητα από το κανταΐφι. Το στρώνουμε με τα χέρια μας, παίρνουμε κ άλλο κανταΐφι (αν χρειάζεται) για να κάνουμε τα τοιχώματα.
και το γεμίζουμε με την γέμιση
Ψήνουμε στον προθερμασμένο φούρνο για 25 - 30 λεπτά. Στα 15 λεπτά ελέγχουμε τα ταρτάκια και αν δούμε ότι το κανταΐφι στο επάνω μέρος αρπάζει χρώμα, βάζουμε ένα κομμάτι αλουμινόχαρτο από πάνω από τα ταρτάκια χαλαρά και συνεχίζουμε το ψήσιμο.
Όταν είναι έτοιμα, τα αφήνουμε να κρυώσουν για 10 λεπτά, περνάμε ένα ίσιο μαχαίρι γύρω γύρω στα τοιχώματα και τα ξεφορμάρουμε με προσοχή χρησιμοποιώντας ένα κουτάλι.
Στολίζουμε με τα ντοματάκια σαν να να είναι κόκκινα αυγουλάκια και σερβίρουμε!
Καλή Όρεξη!!!
Οι γιορτινές μέρες είναι οι πιο δύσκολες όταν είσαι μακριά από τους δικούς σου ανθρώπους και το σπίτι σου.. Όλες αυτές τις μέρες αναπολώ κάθε Πάσχα που πέρασε.
Κλείνω τα μάτια μου και βλέπω μπροστά μου το τεράστιο μακρύ τραπέζι, φτιαγμένο από πολλά μικρότερα, που πιάνει από την μία πλευρά της αυλής ως την άλλη. Στρωμένο με λευκά τραπεζομάντιλα, περιτριγυρισμένο με παράταιρες πολύχρωμες καρέκλες στις οποίες κάθεται κόσμος πολύς.
Κλείνω τα μάτια μου και βλέπω μπροστά μου το τεράστιο μακρύ τραπέζι, φτιαγμένο από πολλά μικρότερα, που πιάνει από την μία πλευρά της αυλής ως την άλλη. Στρωμένο με λευκά τραπεζομάντιλα, περιτριγυρισμένο με παράταιρες πολύχρωμες καρέκλες στις οποίες κάθεται κόσμος πολύς.
Ο πατέρας μου έχει 7 αδέλφια οπότε καταλαβαίνετε πόσος κόσμος μαζευόμασταν κάθε χρόνο το Πάσχα στο σπίτι του παππού και της γιαγιάς, στο Ιωνικό Ξάνθης. Αν λάβεις υπόψιν σου και τους πιο μακρινούς συγγενείς και φίλους που πάντα παίζουν, έχεις μια πλήρη εικόνα..
Δεν είχα καλύτερη μέρα από αυτή.. Χαρούμενες φωνές, τραγούδια και ο καθένας με την σειρά του να γυρίζει το αρνί στην σούβλα (εποχή προ μοτέρ), το γεμιστό κατσικάκι να ψήνεται στον πέτρινο ξυλόφουρνο παρέα με τους τζιγεροσαρμάδες που σερβίρονταν πρώτοι για μεζέ.
Οι φρέσκες νύφες συναγωνιζόταν στο ποια θα κόψει πιο λεπτό το μαρούλι για τη μαρουλοσαλάτα με φρέσκο κρεμμυδάκι, άνηθο και μπόλικο λαδόξυδο..
Οι φρέσκες νύφες συναγωνιζόταν στο ποια θα κόψει πιο λεπτό το μαρούλι για τη μαρουλοσαλάτα με φρέσκο κρεμμυδάκι, άνηθο και μπόλικο λαδόξυδο..
Μια ντουζίνα παιδιά, τρέχαμε στην εξοχή σαν αλαφιασμένα, παίζαμε με σφεντόνες, με αεροβόλα και κάναμε τις μικρές μας 'διαρρήξεις' στα εγκαταλελειμμένα σπίτια του χωριού, πάντα με την αγωνία κ έναν φανερό φόβο στα μάτια μας.. Μια από εκείνες τις μέρες μπήκαμε στο εγκαταλελειμμένο μισοσκότεινο σχολείο με τον τεράστιο μαυροπίνακα και τα παλιά ξύλινα θρανία με το ενσωματωμένο παγκάκι. Εκεί είδαμε παλιά βιβλία της εποχής του 50, ζωγραφιές και περίεργα πλασματάκια κλεισμένα σε φορμόλη. Λίγο πιο μέσα, στην κύρια τάξη, ακούσαμε τιτιβίσματα πάνω από το κεφάλι μας.. Ξαφνικά σωπάσαμε, σηκώσαμε τα μάτια και είδαμε φωλιές πουλιών... πολλές φωλιές!!
Μια από εκείνες τις μέρες...
Το κοριτσάκι στην μέση με την στέκα και το σκούρο ροζ μπλουζάκι....
(Το σχολείο του χωριού ανήκει πλέον στην Υπηρεσία Αρχαιολογίας και έχει σουλουπωθεί.Το έχουν βάψει, έχουν αντικαταστήσει τα παράθυρα, έχουν βάλει μια πολύ ωραία μεγάλη κλειδαριά κ το έχουν κλειδώσει..)
Μια από εκείνες τις μέρες...
(Το σχολείο του χωριού ανήκει πλέον στην Υπηρεσία Αρχαιολογίας και έχει σουλουπωθεί.Το έχουν βάψει, έχουν αντικαταστήσει τα παράθυρα, έχουν βάλει μια πολύ ωραία μεγάλη κλειδαριά κ το έχουν κλειδώσει..)