Σήμερα σας έχω βήμα βήμα την βασική συνταγή για σπιτικά νιόκι με πατάτα συνοδεία μιας πανεύκολης καλοκαιρινής σαλτσούλας την οποία θα φτιάξετε σε δευτερόλεπτα.. Μπορείτε αν θέλετε να φτιάξετε τα νιοκι και να τα συνοδεύσετε με μια απλή κόκκινη σάλτσα μαρινάρα και μπόλικο κεφαλοτύρι ή παρμεζάνα, αλλά μπορείτε και να φτιάξετε την καλοκαιρινή σάλτσα που σας προτείνω και να την δοκιμάσετε με ζυμαρικά εμπορίου (κοντά κατά προτίμηση).
Υλικά (3 άτομα)
Για τα Νιόκι
Λίγο χοντρό αλάτι
3 μέτριες πατάτες
1 αυγό
1/2 κουταλάκι αλάτι
1 κούπα αλεύρι για όλες τις χρήσεις
Για την σάλτσα
2 καλαμπόκια
3 κουταλιές της σούπας φιστίκια Αιγίνης
2 κουταλιές της σούπας σπόρια από πασατέμπο
1/2 κούπα παρμεζάνα
1/2 πράσινη πιπεριά ψιλοκομμένη
1/2 κούπα φύλλα βασιλικού
1/2 κούπα φύλλα δυόσμου
1 -2 σκελίδες σκόρδο
Τον χυμό από ένα μοσχολέμονο
Αλάτι - Πιπέρι
Έξτρα Παρθένο Ελαιόλαδο
Για το σερβίρισμα
2 ντομάτες ψιλοκομμένες
1/2 κρεμμύδι ψιλοκομμένο
Κεφαλοτύρι ή Παρμεζάνα
Διαδικασία
Προθερμαίνουμε τον φούρνο μας στους 190 βαθμούς κελσίου.
Στρώνουμε ένα ταψάκι με αντικολλητικό χαρτί ψησίματος και πασπαλίζουμε στο κέντρο με λίγο χοντρό αλάτι. Βάζουμε από πάνω από το αλάτι τις πατάτες και τις τρυπάμε με πιρούνι. Ψήνουμε για 45 λεπτά περίπου ή μέχρι να μαλακώσουν οι πατάτες. Τις τεστάρουμε τρυπώντας τες με πιρούνι για να δούμε αν είναι έτοιμες.
Όταν μαλακώσουν, βγάζουμε το ταψάκι από τον φούρνο και τις αφήνουμε στην άκρη να πέσει η θερμοκρασία τους ώστε να μπορούμε να τις ξεφλουδίσουμε. Τις ξεφλουδίζουμε και τις κάνουμε έναν λείο πουρέ. Τις λιανίζουμε με το πιρούνι οσο περισσότερο μπορούμε (δεν σας προτείνω να χρησιμοποιήσετε μπλέντερ ή μούλτι γιατί ο πουρές θα γίνει κολλώδης). Ο πουρές πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο λείος γιατί αν έχει κομμάτια τότε και τα ζυμαρικά σας θα έχουν κομματάκια μέσα και δεν θα έχουν καλή υφή.
Χτυπάμε τα αυγά σε ομελέτα με ενα πιρούνι και προσθέτουμε το αλατάκι. Στρώνουμε τον πουρέ σε μια επιφάνεια και ρίχνουμε από πάνω το αυγό κ ανακατεύουμε.
Προσθέτουμε 1/2 κούπα από το αλεύρι μας και ανακατεύουμε με το πιρούνι. Προσθέτουμε το υπόλοιπο αλεύρι και διπλώνουμε την ζύμη συνεχώς. αν χρειαστεί αλευρώνουμε την επιφάνεια και προσθέτουμε λίγο ακόμη αλευράκι στην ζύμη. Η ζύμη πρέπει να είναι απαλή και όταν την πατάμε με το δάχτυλο μας θα πρέπει να βγαίνει καθαρό. Την χωρίζουμε σε 6 κομμάτια.
Κάντε κλικ στην εικόνα για μεγέθυνση.
Αλευρώνουμε μια επιφάνεια και ανοίγουμε σε μακρόστενα φιδάκια ένα ένα το κάθε κομμάτι. Κόβουμε με μαχαίρι τα νιοκι μας σε μέγεθος μιας ελιάς περίπου. Τα αραδιάζουμε σε ταψάκι στρωμένο με αντικολλητικό χαρτί και τα πασπαλίζουμε ελαφρώς με αλεύρι.
Βράζουμε αρκετό νερό, αλατίζουμε και ρίχνουμε μέσα τα νιοκι. Όταν βγούνε στην επιφάνεια, μετράμε 30 δευτερόλεπτα και τα βγάζουμε με τρυπητή κουτάλα. Τα αφήνουμε μέσα σε ένα μπολ (Στην συγκεκριμένη περίπτωση τα μεταφέρουμε κατευθείαν απο την κατσαρόλα στην σάλτσα πέστο - καλαμπόκι).
Πάμε στην σάλτσα μας.
Βράζουμε μπόλικο νερό, αλατίζουμε και ρίχνουμε μέσα τα καλαμπόκια. Βράζουμε για 10 λεπτά και τα στραγγίζουμε. Στην συνέχεια λαδώνουμε ελαφρώς ενα ταψάκι και ψήνουμε ελαφρώς τα καλαμπόκια να πάρουν λίγο χρώμα στο κεντρικό κομμάτι τους. Σέρνουμε ενα μαχαίρι κατα μήκος του καλαμποκιού για να το ξεσποριάσουμε και κρατάμε σε ενα μπολ.
Σε ενα στεγνό αντικολλητικό τηγανάκι καβουρδίζουμε ελαφρώς (προσοχή καίγονται εύκολα, μόλις μοσχομυρίσουν τα βγάζουμε) τα φιστίκια με τον πασατέμπο και μεταφέρουμε σε μούλτι ή μπλέντερ.
Προσθέτουμε τον βασιλικό, τον δυόσμο, το κεφαλοτύρι, την πιπεριά, το σκόρδο, τον χυμό του μοσχολέμονου, αλάτι και πιπέρι. Χτυπάμε και σιγά σιγά προσθέτουμε το ελαιόλαδο εως ότου έχουμε ένα πέστο. Το προσθέτουμε στο μπολ με το καλαμπόκι.
Σε ένα άλλο μπολάκι βάζουμε τις ψιλοκομμένες ντομάτες με το κρεμμυδάκι.
Προσθέτουμε μόλις βγουν τα νιοκι στην σάλτσα πέστο και ανακατεύουμε. Σερβίρουμε με την φρέσκια ψιλοκομμένη ντομάτα και περισσότερο τριμμένο κεφαλοτύρι.
Καλή Επιτυχία!
******************************************
Νιόκι για πρώτη φορά στην ζωή μου έφαγα όταν ήμουν 16 χρονών, στο σπίτι της αγαπημένης μου θείας Πατρίτσια η οποία είναι από την Περούτζια της Ιταλίας.
Η θεία μου ήταν αυτή που από νωρίς μας έμαθε πως γίνεται η γνήσια καρμπονάρα και μας έμαθε να μην "καίμε" με βούτυρο τα μακαρόνια (μέχρι τότε, η γιαγιά μου κυρίως, τα έκαιγε).
Στην ηλικία των 16 λοιπόν πήγαινα πολύ συχνά τα Σαββατοκύριακα στην θεία μου στην Κομοτηνή κυρίως γιατί είχα εκεί μια επίσης αγαπημένη και ελαφρώς μεγαλύτερη ξαδέρφη με την οποία ταιριάζουμε πολύ και με την οποία μπορούσα άνετα να βγαίνω έξω το βράδυ αφού ο πατερούλης μου ήταν κάπως αυστηρούλης κ ήταν δύσκολος στο να βγαίνω έξω με τους φίλους μου στην Ξάνθη..
Έτσι κ εγώ, Παρασκευή απόγευμα έπαιρνα το τραίνο και σε μισή ωρίτσα βρισκόμουν στην Κομοτηνή.
Θυμάμαι λοιπόν εκείνο το βράδυ, είχαμε βγει με την ξαδέρφη μου, περάσαμε καλά και κατά τις 1 είπαμε να επιστρέψουμε στο σπίτι.. Είχαμε όμως μια πείνα! Σκεφτόμασταν τα νιοκι που φάγαμε το μεσημέρι και η ξαδέρφη μου με διαβεβαίωνε ότι "Μπα.. κρύα δεν θα τρώγονται"... Μπαίνοντας στην κουζίνα, ανοίξαμε το ψυγείο και σε περίοπτη θέση βρισκόταν η κατσαρόλα με τα φρέσκα σπιτικά νιόκι της θείας μου, με σάλτσα μαρινάρα. Βγάλαμε την παρμεζάνα (σε Ιταλικό σπίτι βρισκόμουν), μοιράσαμε στα πιάτα και απολαύσαμε τα νιόκι τα οποία ήταν πεντανόστιμα κ κρύα! Το επόμενο που θυμάμαι είναι να ξεκουμπώνουμε η ξαδέρφη μου κ εγώ, συγχρόνως το επάνω κουμπί του παντελονιού μας... Πληρότητα κ ανακούφιση..